De jaren ’80 werden gekenmerkt door atoomdreiging, synthesizermuziek, bandplooibroeken en… enorm veel legendarische films! Omdat velen onder ons zich geen voorstelling kunnen maken bij dat decennium en omdat het gewoon leuk is weer eens zo’n klassieker op te zetten, moet je deze typische 80’s films zien. Ze zijn tijdlozer dan je denkt en minstens zo vermakelijk als films uit deze eeuw.
Stripes (1981)
De onvolprezen komiek Bill Murray schitterde in Ghostbusters, Groundhog Day en Lost In Translation. In Stripes zien we hem van zijn meest balorige kant. Al tijdens het intro van de film raakt hij achtereenvolgens zijn auto, zijn baan, zijn vriendin en zijn huis kwijt. Samen met zijn maatje Harold Ramis besluit hij om vrijwillig het leger in te gaan. Dit bevalt deze luiwammesen allerminst en ze proberen keer op keer te ontsnappen. Het levert stunts op, een hilarische avond in een striptent waar collega John Candy een moddergevecht met schaars geklede dames aangaat, een fantastische, deels geïmproviseerde legerparade en de spannende apotheose in het toen nog vijandige Oostblok.
The Breakfast Club (1985)
Vechtpartijen, stunts of spectaculaire autoachtervolgingen waarbij je je onwillekeurig herinnert dat je nog eens op zoek moet naar de goedkoopste autoverzekering, ze zitten in veel jaren ’80 films, maar niet in deze. En toch is The Breakfast Club een echte aanrader. Het speelt zich af in de aula van een school, waar vijf leerlingen op een zaterdag moeten terugkomen omdat ze iets op hun kerfstok hebben. Een crimineel, een ‘beauty queen’, een nerd, een sportfanaat en een vaag, alternatief type: ze tasten af, leren elkaar kennen, maken ruzie en beseffen uiteindelijk dat ze in hetzelfde schuitje zitten. De fantastische soundtrack bezorgde de band Simple Minds haar doorbraak, de humor is sterk en de quote van David Bowie aan het eind is er één om over na te denken.
Back To The Future (1985)
Net als in Kruistocht in Spijkerbroek, het jeugdboek van Thea Beckman en minstens zo’n aanrader, experimenteren een geleerde en een puber met een tijdmachine, maar neemt dit een geheel andere wending dan ze voor ogen hadden. Hoofdrolspeler Michael J. Fox belandt in de jaren ’50, hetgeen naast hilarische misverstanden ook het nodige stuntwerk oplevert. Hij ontmoet er zijn eigen ouders en wordt op de één of andere manier verantwoordelijk voor hun toekomst. Hij moet zijn vader helpen zijn moeder te versieren, anders zal er geen sprake van zijn geboorte zijn. Ingewikkeld? Welnee. Back To The Future is een absolute klassieker, met een hoog tempo en een spanningsopbouw van heb ik jou daar. Een glansrol is behalve voor Fox weggelegd voor zijn vriend, de enigszins gesjeesde uitvinder Christopher Lloyd.
